Филмот „Што можеш да направиш во Денвер кога си мртов“ е снимен пред 26 години, но на ова прашање деновиве Милутин Петровиќ (57) од селото Сибница, во Србија, но на своја кожа дава одговор на ова прашање. Само не во Америка, туку во Краљево.
Милутин го преживува најлошиот кошмар – тој беше прогласен за мртов, неговата сопруга ја повикале на оставинска постапка, и тој е жив и здрав покрај неа. И, како што вели, сè уште нема намера да се пресели на оној свет.
Последниот месец тие засекогаш ќе бидат врежани во сеќавањето на сите во земјоделската фарма на семејството Петровиќ. Тие немаа идеја, велат, какви новости ќе им донесе поштарот. И дека нивните животи ќе се превртат наопаку.
– Мојата сопруга Радуна работеше со цвеќето, јас бев на пет метри од неа кога поштарот ни заѕвони на врата. Јас се поздравив со него, мислејќи дека тој и донел наследство, иако ми беше чудно затоа што уште пред пет години таа се откажа од својот имот во корист на своите браќа. Затоа не обрнав внимание на она што го читаше. Ја гледам бледа, чита еднаш, чита по втор пат и потоа ми вели: „Станав вдовица!“
Јас и велам: „Ако, убаво жена“!, Го земам писмото и имам што да прочитам -ја започнува невообичаената приказна за Блиц, Милутин.
Тој прочитал, како што вели, ни помалку ни повеќе туку дека е „бивши“ и дека поради неговата „смрт“, неговата сопруга била поканета со членовите на семејството на рочиште за наследството. А тој, „починатиот“, стои покрај неа.
– Најлошо од сè е што мојата смрт беше објавена на мојот роденден! Прогласувањето на маж за мртов е многу опасна работа! Ако дојде некој да ме убие сега, нема да одговора затоа што веќе сум мртов. Не можам да умрам двапати – се жали Милутин.
Но, тоа не е единствената мака што го снајде.
– Ми ја блокираа картичката преку која добивам пари, потоа отидов во МВР, па ми ја одблокираа. Многу сум потресен. До сето ова пушев кутија цигари на ден, сега не ми се доволни ни две. Седам навечер, не можам да спијам и мислам дали е грешка или некој го сторил ова намерно … Па си мислам дека можеби некој ќе ми дојде на врата, каде ќе одам и како – се жали Милутин.
За да се врати од „светот на мртвите“, тој ангажирал адвокат и започнал борба со администрацијата. Бил во Министерството за внатрешни работи, потоа во судот, и бидејќи се работи за кривично дело, случајот сега е во рацете на јавниот обвинител во Краљево. Најнепријатното изненадување го пречека кај нотарот, кој ја испратил поканата.
– Адвокатот буквално не избрка од канцелариите. Таа го прочита нашето барање и го праша адвокатот: Зошто не го напиша името на покојникот? Тој ја шокираше: Како можам да напишам, еве го човекот стои пред вас? Таа само рече: „мора да биде така“. Ја прашав зошто, па не тоа како да се изгубило куче, па сега шета низ град – се жали Милутин.
И сите околу него се во чудо. Некои се смеат, велат дека тоа не се случува секој ден, други му велат дека тоа воопшто не е за играње.
– Никому ништо не е јасно, луѓето се крстат само. Синот е навистина вознемирен, знам затоа што само молчи и не коментира многу. Ќерка ми само ми вели: „Пази тато“, тие се загрижени да не некој преку ред ми напишал смртна пресуда – вели Милутин.
Неговата сопруга Радуна исто така е загрижена. Тие се во брак повеќе од 36 години, мислеа дека сите турбиленции ги имаат поминато веќе низ глава.
– Некој да ми го прогласи сопругот за мртов, а тој жив, тоа е невидено! Го прочитав тој повик што ми дојде и бевме шокирани. Првите седум дена бевме многу исплашени – искрена е Радуна.
После тоа, дојдоа соседите, им беше жал за случајот, па се пошегуваа …
– И мене не ми е сеедно. И ден денес. Тој отиде во Краљево да ја среди администрацијата и се врати во бес. Ја повикав брзата помош да дојде, бидејќи тој не знаеше каде е, иако ми рече дека може да го направи тоа без нив. Само сакам да знам зошто се случува сето ова. Затоа прашувам кој и како го издал уверението за смрт и ако таа не постои, врз основа на што е поведена постапката после „смртта“ – вели Радуна.
Фото: kurir.rs