Пејачката Неда Украден гостуваше во шоуто „Премиера викенд – Специјал“ на ТВ Пинк, па откри тешки детали од приватниот живот во емотивен разговор.
-Најлошото нешто за мене беше промената на адресата заради војните во 90-тите години на минатиот век. Никој не разбира дека, кога го напуштив станот во Сараево, отидов во Шведска на службено патување, и никогаш повеќе не влегов во мојот стан. Опремен беше како црква, како што би рекла баба ми. Го напуштив тој март и ногата никогаш повеќе не го премина прагот на тој стан. Целиот живот што го создавав, вредно собирав, носев, вредните подароци … Сето тоа остана заклучено некаде, секако ограбено – откри Неда.
-Татко ми и мајка ми беа моите столбови, моите најдобри пријатели, луѓето што живееја за мене. Татко ми почина од тага во 1997 година, а јас и мајка ми живеевме, таа ни се даде се на мене и мојата Јелена – рече Неда.
Пејачката се сети на татко и, кој тешко ја поминал таа година.
-Распаѓање на земјата во која толку многу веруваше, го даде својот живот за тоа, тој беше борец . Тешко беше да му се објасни на човекот како после сета таа љубов и лојалност кон својата земја, град, неговата професија што чесно ја работеше, како одеднаш стана не персона нон грата, туку будала што е наивен … Деведесеттите се години што би сакала да ги заборавам, тоа беа години на лоши вести. Само една по друга пристигнуваа. Ова запалено, она ограбено, овде си персона нон грата, некој те трга од програма, од радио … Замислете како се чувствував, кога, да речеме, по пет милиони продадени плочи, по илјадници концерти, милиони луѓе што те гледаат, одеднаш стануваш како да не си направил ништо. Размислував да се откажам од музиката, но тогаш почнаа да се плашат од мене. Помеѓу сите забрани има длабока човечка завист и омраза поради конкуренцијата што ја чувствуваа кон мене цел живот, и кога видоа светло на денот дека не сум на адреса, убаво го прифатија за да бидат главни. Знам кои се тие колеги, нема да ги именувам. Некои се живи, некои не се, рече таа.