Кога родителите стареат, а особено кога веќе не се во можност да се грижат за себе, многумина размислуваат да ги сместат своите родители во дом за стари лица.
Овие одлуки никогаш не се лесни и секогаш се осуда за општеството.
Една жена решила да каже зошто решила да ја смести својата мајка во дом за стари лица и како нејзиниот живот се подобрил поради тоа.
-Еден ден се вратив од работа и ја најдов вратата ширум отворена. Налетав во станот и слушнав вода во бањата. Водата се излеваше од кадата до подот и веќе почнуваше да излегува во ходникот. Се јавив мајка ми, но никој не ми се јави.
Што да направам, каде да одам? Каде да ја најдам сега, помислив.
Отидов кај соседите, кои ми рекоа дека ја виделе како седи на клупа со други баби од соседството пред влезот на зградата. Истрчав тажно и ја најдов како седи со тие жени и зборува. Ме погледнаа како да не сум нормална.
На прв поглед, мајка ми изгледаше сосема нормално, но тие не знаеја дека страда од Алцхајмерова болест и веќе имаше многу агресивни епизоди.
Ја убедив да си оди дома, патем размислувајќи што да се прави со неа. Не можам повеќе да ја оставам сама. Не можам да бидам постојано со неа. Зафатена сум, и искрено, не сакав да го поминувам целото слободно време во животот само негувајќи ја. Сакав понекогаш да излезам со моите пријатели, да сретнам некого …
Долго време се борев со чувството дека ја изневерувам, дека сум лоша личност, особено во моментите кога таа беше изгубена. Тогаш таа страшно ме изнервира. Кога наполни 84 години, нападите и агресијата почнаа да се зголемуваат. Кога некој доаѓаше да ја посети, таа маваше во луѓе со што да и се најдеше. Секој ден таа почнуваше да ги пушта чесшмите , фрлајќи ја целата облека во кадата, тонеше …
Решив – морам да ја сместам во дом. Најдов еден специјализиран за проблематични стари лица. Таа ќе има постојан надзор таму, што јас не можам да го обезбедам, и одлична грижа.
Мама е таму веќе една година. Почнав да работам подобро, бидејќи сум психички посмирена и поодморена. Мојот социјален живот започна да се подобрува. Моите мисли конечно се смирија …
-Секој викенд ја посетувам мајка ми. И знам дека е добро. Сепак, нешто сè уште ми пречи … Можев ли да направам повеќе за неа? Дали и мене ме осудуваш?
Извор и фото: Курир.рс