Многу работи се познати за Матео Месина Денаро, на пример, познато е дека сака слатки и дека поголемиот дел од часовите на бегство го поминува играјќи видео игри.
Познато е и дека по долго двоумење се откажал од иницијалите извезени на ракавите на кошулата, бидејќи тоа било потенцијален знак за откривање на неговиот идентитет. Толку многу работи се познати за него, но не и најважното: неговата локација, барем, до денес не беше позната. Го бараа обвинителите ширум Италија и полицијата ширум светот.
Денаро е „бр.1 меѓу италијанските бегалци“ и еден од најбараните мажи во светот. Последен пат некој тврди дека го видел бил кога бил на одмор во Форте деи Марми во август 1993 година, заедно со неговите двајца пријатели од доверба Филипо и Џузепе Гравијано. Никогаш повеќе од тогаш. Приказните што се раскажуваат за него го опишуваат ликот на безмилосен мафијаш, подготвен да убие дури и невини, можеби поитри од другите, но секако повнимателен. Никогаш не бил во затвор. Роден е во Кастелветран (Трапани), во долината Белица, во 1963 година. Таму посетувал основно училиште, сè додека не го напуштил Техничкиот трговски институт Ферињо во Кастелветрано.
Како што е спомнато во книгата “L’invisibile” (Невидливиот), напишана од Џакомо ди Џироламо, во писмото што го пронашла полицијата во 2015 година, Месина Денаро напишал:
„Што се однесува до животот, жалам што не посетував средно училиште. од најголемите грешки во мојот живот. Мојот најголем гнев доаѓа од тоа што бев добар ученик, само нешто друго ми го одвлекуваше вниманието“.
А она што го попречуваше Месина Денаро беше следењето на неговиот татко, Франческо, Дон Чичи, мафијашки бос од Кастелветрано, кој беше тесно поврзан со Корлеонес од Тото Рина, доминантниот клан од 1980-тите и 1990-тите.
На 20-годишна возраст Месина Денаро зеде активно учество, заедно со Корлеонес, во борбата против бунтовните семејства Марсала и Белица. Тој стана верен ученик на Тота Риина. Веќе беше мафијаш, но добиваше помош за невработеност од државата и се фалеше со тоа. Возел Порше, облечен во скапа облека Армани и носел часовник Ролекс. Полицискиот комесар на Кастелветрано, Рино Германа, почнал да го истражува Месина. Така Месина Денаро решил да го убие. Тој заедно со Леолука Багарело и Џузепе Гравијано го придружуваа со автомобил покрај шеталиштето Мазара дел Вало.
Почнале да пукаат во него, инспекторот возвратил, брзо излегол од автомобилот и скокнал во морето. Германа побегна. По нападот, Месина Денаро отиде во бегство: од 2 јуни 1993 година, неговото име официјално беше на листата на барани лица. Во тој момент тој веќе стана шеф на „Коза ностра“ во провинцијата Трапани, неприкосновен водач на новата генерација мафијаши. Парите за групата дојдоа од казни: во најголем дел, од договори, трансакции во областа Трапани, одреден процент требаше да се плати на Месина Денаро. Во меѓувреме, многу други пари дојдоа од нелегално фрлање отпад, перење пари и секако трговија со дрога.
Месина беше тој што одлучуваше кој треба да биде убиен, и кој командуваше со „армијата“ во војните меѓу мафијашките семејства. Неговото семејство практично имаше монопол над градежниот сектор во областа. Тој ја охрабри изградбата на нелегални објекти долж целиот брег на Кастелветрано и Мазара дел Вало. Во една од фирмите за производство на бетон во Мазара дел Вало имало дури и средби меѓу мафијаши. Таму беше одлучено за атентатот што ќе се изврши врз познатиот новинар Маурицио Костанцо и таму беше изготвена „стратегијата за масакр“ која Месина Денаро целосно ја поддржа. Беше направен обид за атентат во Виа Фауро во Рим на 14 мај 1993 година: Костанцо и неговата сопруга Марија Де Филипи го преживеаја неповредени.
Тој ѝ ги покажа на Риина целите во Рим, Милано и Фиренца кои ќе бидат погодени за напад на земјата во периодот 1992-1993 година. Франческо Гераци, покајнички мафијаш, сведочи: „Еден ден Матео дојде да ме види, да ме праша што мислам за серијата атентати што ќе бидат извршени врз некои познати јавни личности како Баудо, Костанцо, Мартели, Санторо. Тој ми рече дека ќе ја дестабилизира земјата. Јас му одговорив: „Тоа е добар план“.
Месина Денаро реши да ја убие својата свршеница Антонела Бономо, 3 месеци бремена, која се удави на 15 јули 1992 година, по Винченцо Милацо, мафијашкиот бос Алкамо, кој беше многу критичен кон Корлеонес.Тој го овласти киднапирањето и убиството на Џузепе ди Матео, 13-годишен син на покајнички мафијаш. Ди Матео беше киднапиран во Сан Џузепе Јато, во провинцијата Палермо на 23 ноември 1993 година, се удави, а потоа на 11 јануари 1996 година, по 25 месеци држење како заложник, го раствори телото во киселина. По смртта на Тото Рина на 15 јануари 1993 година, Месина Денаро стана неприкосновен лидер на Коза Ностра.
Има многу работи што го разликуваат Месина Денаро од толпата што некогаш ја водеа Тото Рина и Бернардо Провенцано. Едната е дека Месина Денаро не била женет. На Соња, една од неговите девојки, тој и напишал: „Не сакам ни да размислувам за твојата вмешаност во овој лавиринт, од кој не знам како ќе излезам. Не мисли повеќе на мене, не е вреди!”
Друга девојка Марија Месеј западнало во неволја, па била уапсена затоа што му помогнала. Пред Марија Меси и Соња беше Австријката Андреа Хасленер, која накратко ја нарече Аси. Тие беа во врска 4 години, 1989-1993 година, а се запознаа во Кастелветрано кога таа беше рецепционерка во хотелот „Парадајс Бич“.
Менаџерот на хотелот Никола Консалес му рекол на Андреа дека овие луѓе повеќе не се добредојдени. Консалес беше убиен на 21 февруари 1991 година. Во текот на 1995-1996 година, Месина Денаро имаше афера со друга жена од Кастелветрано, Франка Аланијано. Од оваа врска во 1996 година се роди ќерката Лоренца. Од тоа време, Франка ја изгуби сета своја независност. Секогаш била принудена да остане затворена во куќата, а кога излегувала била во друштво со роднини или луѓе на партнерот. Во 2013 година, кога нејзината ќерка требаше да порасне, таа и нејзината мајка побараа да го напуштат Кастелветрано, а со тоа и криминалниот свет на Месина Денаро.
Од таму од каде се криел, мафијашкиот бос дал согласност. Според истражителите, девојчето никогаш не го видело својот татко. Месина Денаро стана дедо на 14 јули годинава. Неговата ќерка родила дете кое не го носи презимето на неговиот татко, туку презимето на неговата мајка. Но, има уште една жена, која отсекогаш била блиска со Месина Денаро: неговата сестра Патриша. Долго време беше таа која му носеше пораки на својот брат. Во 2018 година, таа беше осудена на 14 години затвор за нејзините врски со мафијата.
Инспекторите со години беа убедени дека тој долго време живее далеку од Сицилија, па дури и надвор од Италија. Тоа е затоа што дури и на пакетите што тој ги испраќа им требаат месеци за да стигнат до нивната дестинација. Речиси е сигурно дека во раните 2000-ти, под лажно име, се лекувал во Барселона од дегенеративно заболување на рожницата на окото. Според подоцнежните докази, тој бил во Австрија, Швајцарија, Шпанија, Тунис и секако во Грција, каде во 1994 година заминал на одмор под лажното име Матео Краколиќи.
Денеска по 30 години е уапсен во Италија.
Истрагата што доведе до апсење на шефот на мафијата Кастелветрано ја координирале обвинителот од Палермо Маурицио де Лусија и заменикот обвинител Паоло Гвидо, дознава АНСА. Според достапните информации, тој е уапсен во приватна клиника во Палермо, пренесува RAI News.
(МОНДО)