Калаиџи е стара античка заедница на Роми во Бугарија која со векови ги негува своите традиции преку низа верувања и обичаи.
Ако ја посетите Стара Загора во Бугарија во првата сабота од православниот пост, веројатно ќе го најдете целиот град во колективна радост.
Луѓето се забавуваат, пијат, танцуваат, зборуваат и јадат. Сè се одвива на поле надвор од градот. Тоа е „Ромскиот пазар за невести“.
Младите тинејџерки со тешка шминка, комплицирани фризури и нови фустани играат и запознаваат момчиња. Следат мајки, горди на фактот дека нивните ќерки се доволно стари за да ги почитуваат традициите на својот народ.
Калаиџи води комплицирани преговори, се ценка за невестата што ќе ја купат, а потоа ќе ја донесат дома.
Љубовта е само споредна работа. Она што е важно е миразот. 15-годишните девојчиња знаат дека кога ќе се венчаат, завршува нивниот живот каков што го знаеле и започнува оној во кој се сопруги, а потоа мајки.
Ова полуномадско ромско население е познато по својот древен занает за правење и поправка на тенџериња, тави и котли. Тие обично живеат во оддалечени села, далеку од цивилизација. На девојките и жените не им е дозволено да излегуваат или да се забавуваат со ниту еден машки член.
Најважно е девојката да е невина, за да може семејството да ја продаде за голема сума на пари. Инаку, ако се знае дека девојката не е невина, се дава по најниска можна цена.
Ова е единствената прилика кога на девојките им е дозволено да комуницираат со мажи надвор од нивното семејство.
Запознавање во други денови или надвор од овој настан не е дозволено. Тинејџерките секогаш се придружувани од членови на семејството кои внимателно се грижат за нив. Исто така, бракот надвор од нивната заедница е табу.
Мажите на овој пазар трошат од 7.500 до 11.300 долари на ценкање.
“Мажите не купуваат жена, туку нејзината невиност! Ако е навистина убава, цената може да порасне. Традиција е овие семејства да ја омажат својата ќерка на возраст од 16 до 20 години. Повеќето девојки не просетуваат повеќе отколку осум одделенија во основно училиште, затоа што се верува дека некој може да ги „украде“ по шеснаесеттата година. Тогаш нивните родители ги затвораат во куќа“, изјави Велчу Крустев, етнограф за Њујорк Тајмс.
Но, оваа традиција е сериозно разнишана токму поради фактот што младите Роми повеќе не сакаат нивните родители да им склучуваат бракови. Со мобилните телефони добија увид во светот околу нив.
Денеска лимарите се помалку се занимаваат со производство на тенџериња, бидејќи во денешно време оние од Кина се поевтини. Затоа, мажите од оваа ромска заедница се повеќе се занимаваат со земјени работи. Тие одат во други земји како приматели на плата, а кога ќе се вратат, полека ги носат обичаите на другите култури во нивната заедница.
Постарите жени од Калаиџи се повеќе се залагаат за автономија. Сакаат да „излезат“ од дома, но лошото образование и економската нестабилност ги спречуваат во тоа.
Дотогаш невестинскиот пазар продолжува, но во многу помал обем.