Судбината на малиот Марко Ташев ја стави на тест хуманоста на неговите сограѓани од Кавадарци, а потоа и на целата јавност, откако неговите родители објавија дека се во потрага по компатибилен донор на матични клетки.
Марко кој нема ни две години, е дијагностициран со имунолошка болест која се лекува со трансплантација на коскена срцевина. За каква болест се работи и како може да се одрази врз едно детство, за Македонски медиа сервис искрено раскажа мајката на Марко, Маја Ташева.
Десет месеци им биле потребни на Маја Ташева и нејзиниот сопруг да дознаат на што се должи влошувањето на здравствената состојба на нивното синче Марко, поради што веднаш по неговото раѓање почнале често да одат во болница. Младата мајка вели дека периодот од десет месеци бил исцрпувачки, проследен со низа испитувања кои ги правеле паралелно со бројните хоспитализации. Кратко пред првиот роденден, тие дознаваат дека Марко има имунолошка болест која е генетска.
„Мојата бременост беше сосема во ред, неговата болест е всушност мутација на гени. Двајцата родители се носители на генот и потоа детето го наследува. Марко имаше околу месец ипол кога почнаа симптомите односно често имаше покачена телесна температура, имаше болни и течни столици, па крварење. Така завршивме во болница и имаше баш доста испитувања кои траеја десет месеци. Еден куп испитувања. Потоа поставија дијагноза, испадна дека има ретка имунолошка болест која го напаѓа дебелото црево и му прави инфекција“, раскажува Маја.
Во меѓувреме, на само пет месеци, Марко морал да биде опериран на Детска хирургија во Скопје. Неговата мајка вели дека за еден родител е болно да види и најмала настинка кај своето дете, а кога знае дека тоа треба да биде оперирано, стресот е енормен.
„Операцијата тогаш траеше околу два -три часа. Беше стресно, операција не е нешто едноставно. Всушност, ние за една година имаме околу десет хоспитализации, некогаш по една недела, максимум до две“, додава Маја.
Во десетте месеци на неизвесност, таа вели дека докторите постепено ги подготвувале за тоа што би можело да се случи. Специјалистите имале некои претпоставки, но чекале да завршат сите испитувања за да им потврдат со сигурност.
„Секојдневно нѐ подготвуваа на тоа за да не реагираме бурно. Десет месеци кога чекаш нешто е олеснувачко кога конечно ќе дознаеш за каква дијагноза се работи за да се интервенира навреме. Тие десет месеци беа баш болни затоа што цело време лежевме во болница, ти не знаеш што се случува, а детето постојано е со температура“, вели Маја.
Веднаш по дознавањето на дијагнозата, на Марко му била дадена јака терапија која за жал кај него не делувала. Неговата мајка нагласува дека сега се чека во земјава да пристигне биолошка терапија, која според прогнозите на лекарите, ќе му ги смири симптомите, иако таа нема да биде лек.
Граѓаните на потег за едно посреќно детство
Решението лежи во трансплантацијата на коскена срцевина, нешто за што најблиските на ова момченце не се компатибилни. Родителите неодамна решија да апелираат до сите хумани граѓани да се тестираат и детството на Марко да биде поспокојно, во случај некој од нив да може да биде дарител. Нивните сограѓани, Кавадарчани веднаш се одзваа на повикот и се тестираа во просториите на општината, каде им земаа брисеви тимови од Институтот за хумана генетика од Скопје.
„Тогаш на апелот се пријавија околу 500 граѓани само од Кавадарци, но сѐ уште нема резултати бидејќи во тек се испитувањата. Има плус 500 од другите градови кои дошле на Институтот да им се земе брис, сѐ на сѐ има околу 1000 граѓани кои дале брис“, истакнува Маја.
Ја прашавме и каде би се правела трансплантацијата доколку некој од тестираните граѓани е компатибилен за донор. Таа вели дека овде таков тип трансплантација не е направен кај толку мало дете, па планот на семејството е да го носи детето на операција во Турција.
„Јас се надевам дека потребната биолошка терапија ќе стигне побргу. Добро е таа терапија да се прима додека да најдеме донор, но највеќе се надевам на хуманите луѓе кои се пријавија за донори. Се надевам дека некој од нив ќе биде соодветен за да можеме побргу да заминеме за Турција“, додава мајката на Марко.
Тестирањето не е болно, а може да спаси живот
Таа апелира до граѓаните да се тестираат бидејќи како што вели, може да спасат живот каде било во светот.
„Тестирањето воопшто не е болно, апелирам до сите граѓани да се запознаат со оваа процедура бидејќи знам дека додека некој не дојде на ваква мака, можеби и не знае дека има Регистер на донори каде што секој може да се зачлени. Секој еден кој е во можност, бидејќи има граница од 18 до 50 години, секоја здрава личност може да се пријави во Регистерот и да спаси нечиј живот“, вели Маја надевајќи се дека некој од тестираните освен на нејзиното дете, ќе може да помогне и на друга личност.
„Кога ќе влезат во нашиот Регистер на донори тие влегуваат и во светскиот регистер и би можеле да спасат и друг живот било каде во светот. Тоа е регистер на донори и сите влегуваат во светска база. Доколку некој има потреба се прави проверка за да се спаси животот. Тоа се прави на Институтот за имунобиологија и хумана генетика и исто така преку професорот Мирко Спировски. Тој има фондација и дел од луѓето се испитуваат кај него. Процедурата не е воопшто болна, се изведува преку брис од образ или пак, со земање крв“, ни објасни Маја.
Во моментот, имунолошката болест му пркоси на темпераментот на Марко. Неговата мајка вели дека сѐ уште не оди, но се труди, бидејќи е упорно и храбро дете.
„Марко е многу темпераментно дете, уште како многу мал сакаше да лази, но болеста направи да завршиме со операција. Болеста му го оштети цревото и мораше да има стома на мешето, беше опериран. Морав да внимавам на него, да не лежи на стомак за негово добро. Секогаш кога се обидува да стане и да почне да оди ние завршуваме во болница и самото тело омалаксува. Засега е добар и не е уште прооден, но се труди. Се надевам дека за бргу тоа ќе биде. Тој е многу издржлив, со сите овие симптоми е многу храбар и издржлив. Јас целата енергија ја црпам од него и си велам кога тој може сѐ да издржи, можам и јас“, додава Маја.
Со оваа млада мајка, разговаравме додека таа лежеше со своето синче на Детска клиника и додека очекуваат информации за новата биолошка терапија за чии ефекти имаат големи надежи. Разговорот таа го заврши со апел до сите родители кои се соочуваат со ваков или сличен проблем на нивниот, да бидат храбри, упорни и да се борат со верба во Бога, да се надеваат дека сѐ може да се среди.
Вања Мицевска