Иако денес тешко е да се даде одговор на големите историски дилеми кои биле актуелни пред многу години, можеме да бидеме сигурни дека ако не бевме дел од антифашистичката коалиција, денес немаше да имаме своја држава, рече претседателот Стево Пендаровски во своето обраќање во рамки на свечена празнична програма за одбележување на Денот на народното востание, 11 Октомври во Прилеп.
– Сите документи и манифести од НОБ, широката меѓународна поддршка и признание за нашата борба недвосмислено потврдуваат дека само како дел од антифашистичката коалиција можевме да дојдеме до своја и слободна држава, нагласи Пендаровски.
Годинава, посочи тој, кога одбележуваме 80 години од почетокот на Народното востание, прославуваме и 30 години од независноста.
– Денесka кога низ целата земја го празнуваме денот на Народното востание им оддаваме почит на храбрите мажи и жени кои се жртвуваа за нашата слобода и државност, рече Пендаровски.
Темелите на оваа држава, истакна Пендаровски, се илинденски и антифашистички и оној момент кога тоа би го заборавиле, тогаш самите би работеле на уривање на единственото место на светот кое можеме да го наречеме свој дом.
– Иако победен фашизмот за жал и до ден денешен не е целосно искоренет. Оваа ужасна идеологија што ги мрази различните, ги презира ранливите и е индиферентна кон оние кои страдаат секогаш одново се јавува во периодот на длабоки кризи. Ксенофобијата, расизмот и другите типови на неофашизам се вечниот непријател на вроденото достоинство на човекот и слободата на народите. Истовремено многу од старите пропаганди се присутни и денес, но во нов формат продираат во македонскиот традиционален и дигитален простор. Иако ни доаѓаат по нови патишта и во нови форми, фашизмот и пропагандите имаат иста цел, да сеат раздор и омраза меѓу луѓето. За да бидеме отпорни кон нив, мора да научиме да ги препознаваме и да ги отфрламе, посочи претседателот на државата.
Претседателот истакна дека востанието започнало во најмрачниот час од нашата историја, а децениите на национална обесправеност, насилна асимилација и пропаганди, кулминирале со фашистичката окупација во април ’41 година.
-Како идеологија на злото што ги дели народите на супериорни и недостојни, фашизмот му даде за право на посилниот брутално да владее со послабите. Не можејќи повеќе да го гледаат теророт врз народот, на 11 октомври 41-тата, борците на прилепскиот партизански одред „Гоце Делчев” го означија почетокот на народното востание како тогаш последна етапа на историскиот континуитет на борбата за слободна македонска држава. Континуитет затоа што тие продолжија да чекорат по патеката на илинденците, рече шефот на државата.
Меѓу партизанските одреди, додаде тој, ниту еден не бил именуван според Маркс и Енгелс или Сталин, наместо тоа тие ги носеле имињата на македонските револуционери Даме Груев и Пере Тошев, Сандански и Влахов, Питу Гули и Добри Даскалов.
-Нашиот придонес во победата на глобалната антифашистичка коалиција не беше занемарлив. Имавме едно од највиталните партизански движење во Европа, кое за четири години даде околу 25.000 жртви и успеа да мобилизира близу 101 војска, потенцира Пендаровски.