Таткото на водителот Огњен Амиџиќ, Зоран, беше убиен во 1991 година во Банија, Хрватска, додека вршеше новинарска задача со колегите. Известувањето од бојното поле во Банија беше нивна професионална задача, а вестите што пристигнаа од Банија на 9 октомври 1991 година, го потресоа целиот Шабац и јавноста.
Во заседа беа убиени Зоран Амиџиќ, уредник на дописничката мрежа на РТС во Шабац, камерманот Бора Петровиќ, Дејан Миличевиќ, помошник снимател и Сретан Илиќ, уредник на Радио Шабац, при што 200 куршуми беа испукани во автомобилот во кој се наоѓале.
Улицата од која го започнаа своето последно новинарско патување од пред три години ги носи нивните имиња.
Пред медиумската зграда во „новинарската населба на спомените“ е подигнат споменик на колегите.
Водителот Огњен Амиџиќ еднаш се сети на ноќта кога дознал за смртта на неговиот татко.
“Во еден часот по полноќ, полицијата ни тропна на врата. Од нивните претпоставени добиле задача да ни кажат лоши вести. Ми рекоа токму на мене. Имав само 16 години и морав сам да им кажам на мајка ми и сестра ми дека татко ми е убиен “, рече тој. Огњен додаде:
“Ми недостига татко ми и знам дека мојот живот ќе беше сосема поинаков ако тоа не се случеше. Бев тинејџер кога тоа се случи. Многу нешта ми паднаа на грбот, се обидов да и помогнам на мајка ми колку што можам. Таа се жртвуваше максимално за мене. и сестра ми, и затоа ќе бидам вечно благодарен “.
Поминаа триесет години од тој ден, а убиството никогаш не беше разоткриено. Единствениот податок до кој наишла полицијата во истрагата е дека неколку дена по убиството, во хрватски весник била објавена приказна врз основа на белешките што Амиџиќ ги носел во чантата.
“Се уште го сонувам татко ми иако поминаа 29 години. Ова злосторство не е решено и се уште лебди во воздухот. Во истрагата имаше некои траги и докази, на пример, белешките на татко ми, кои ги имал во себе во времето на неговата смрт, очигледно некако дошле до хрватските новинари. Мислам дека е невозможно да се открие кој го направил, но јасно е како ден дека то го направиле хрватските народни сили, тука нема филозофија “.
Извор и фото: mondo.rs