Во Онтарио, Канада, на 28.05.1934 година, Елзир Дион (25) роди пет девојчиња. Малкумина во породилиштето веруваа тој ден дека штотуку родената петорка ќе преживее. Родени се два месеци порано. Дури и докторот Алан Рој Дефо, кој ја породил мајката и ги завиткаше новородените бебиња во топли чаршафи по породувањето, не веруваше дека ниту една од петте идентични девојчиња ќе преживее повеќе од неколку минути. Но, тој не беше во право.
Девојчињата имаа околу еден килограм. И покрај се, со помош на донирано млеко од анонимни доилки и медицински сестри од Канадскиот Црвен крст преживеаја.
Веста за петорката брзо се прошири низ целата земја. Д-р Дефо се прослави, а покраинските власти решија да го искористат овој уникатен настан.
Девојките како туристичка атракција
Само четири месеци по породувањето, тие се приближија до Елзир и нејзиниот сопруг Едуард, сиромашни земјоделци од селото. Тие беа прогласени за неспособни да се грижат за петорката, по препорака на премиерот на Онтарио, Мичел Хепберн. Тие не го сторија тоа за нивните пет постари деца кои останаа да живеат со нив. Тие не биле интересни за никого.
Тие беа сместени во болница изградена само за нивни потреби, каде три медицински сестри се грижеле за нив, а ги чувале тројца полицајци. Болницата била опкружена со жица висока неколку метри, а во самиот центар на комплексот имало игралиште каде што на девојчињата им било дозволено да одат во повеќе наврати во текот на денот.
Државата заработи 500 милиони долари на петорката
Нивните излегувања до игралиштето биле темпирани според туристичките тури. Луѓето од цела Северна Америка, од кои 6.500 на ден, дојдоа во комплексот Квинтленд за да ги видат девојчињата како играат. Тие биле подготвени да платат добро за тоа. Според некои предвидувања, Онтарио заработил повеќе од 500 милиони долари во следните години на туризмот изграден околу сестрите.
Сестрите Сесил, Анет, Ивон, Емили и Мари живееле во строго контролирани услови со многу мал контакт со надворешниот свет. Тие учеле во нивниот дом и секоја минута од нивното време била внимателно испланирана. Секој ден, меѓу другото, биле прегледувани и тестирани од лекари.
Вистинскиот пекол започна откако тие се вратиле кај своите родители
Дури во 1943 година старателството над децата било вратено на нивните родители. Семејството потоа се преселило во богато опремена вила со 20 спални соби финансирана од фондот отворен за девојчиња. Но, вистинскиот пекол започнал тогаш.
Години подоцна, сестрите раскажале како нивните родители физички и психички ги малтретирале, ги принудувале да работат напорно и јаделе дури и полоша храна од остатокот од семејството. Ни самите не биле свесни дека луксузот во кој сега живеело нивното семејство го заработиле тие.
Петорката преживеала до 18-та година од животот, по што ги напуштиле родителите и ги прекинале контактите со нив.
Извор:Телеграф.рс
Фото: Wikimedia