Изгубив три сина, имав страшни болки, ми донесоа да потпишам умреница тоа беше страшно – Потресна исповед на Сузана Манчиќ – ММС
ММС

Објавено на: 05/9/21 2:39 PM

Изгубив три сина, имав страшни болки, ми донесоа да потпишам умреница тоа беше страшно – Потресна исповед на Сузана Манчиќ

Српската водителка Сузана Манчиќ, години пред раѓањето на нејзините ќерки Теодора и Наталија, се борела за потомството и го изгубила бебето три пати, раскажала таа за српските медиуми.

„Јас сум силна жена и сè што ми се случи го прифатив како потреба. Упорно одев кон мојата цел да имам дете еден ден, а тоа не се случи сè до моментот кога сфатив дека морам да се смирам, да направам распоред во животот, да ги одложам сите обврски и да легнам да си ја „чувам“ бременоста. За мене беше нешто незамисливо, дека јас, која отсекогаш сум била здрава млада жена, без никакви проблеми, го изгубив првото бебе, а потоа второто и спонтан абортус по трет пат “, изјави Сузана за„ Здраво! “.

Водителката во својата книга откри дека сите три бебиња што ги изгубила, како што и рекле лекарите, биле машки деца.

„Иако лекарите секој пат ми велеа дека носам момче, не можам стопроцентно да верувам дека сите тие беа синови, бидејќи во нашата традиција е да сакаме да имаме машки деца. Мислам дека можеби таквиот одговор те стимулира да продолжиш да се обидуваш. Но, по татко ми сакав да го имам синот Александар и синот Стојан. Отсекогаш сум ги сакал тие стари, архаични имиња“ напишала Сузана.

Не познавав никаков Стојан, но одев на училиште секој ден на улицата Стојан Новаковиќ и некако тоа име секогаш звучеше како цврсто име.  На првиот ултразвук со Теодора, бев убеден дека го носам момчето повторно. Кога докторот ми рече дека е девојче, реков дека е невозможно и плачев како последниот селанец. Но, од толку многу од мојата желба за машко дете се појави од многу себична причина“, напиша водителот и додаде:

„Јас сум единица и во мојот живот морав да бидам и маж и жена, да се борам сама против сите забрани, родителска, училишна, социјална, чаршија. Морав да дадам и заштита и оправдување самостојно, сè што идеализирав за да бидам во улога на постар брат што никогаш го немав. Сакав ќерка ми да го има“, раскажала Сузана.

Таа раскажа како изгледала нејзината борба за потомство и низ каква болка и тага поминала.

„Го изгубив првото бебе точно на почетокот, во третиот месец од бременоста. Потоа се покажа дека имам дворог матка, како и многу жени, што е предуслов за проблеми и прекинување на бременоста. Кога останав бремена по втор пат, доживеав компликации во вториот месец и лекарот изврши киретажа, по што добив силни лекови. Закрепнав и наскоро отидов на музичкиот фестивал во Јужна Африка со Билјана Јефтиќ и Александар Илиќ“, изјави водителката.

„Третата ноќ од престојот во Јоханесбург, се разбудив во локва крв. Не можам да го опишам тој страв и таа беспомошност. Ме фати паника дали ќе умрам, се прашував што да правам, не знаев кој е во која соба во хотелот каде што работеа Филипинци, чиј англиски беше крајно лош. Тоа беше агонија. Сепак, имав и среќа во целата таа несреќа, бидејќи ден претходно ми се јави пријателката на мајка ми, која живееше со нејзиниот сопруг во тој град. Ме однесоа во еврејската гинеколошка клиника, каде што лекарот направи ултразвук и ме праша дали ми ја прекинале бременоста – рекла Сузана. Реков дека го сторија тоа, и тој ме праша каде го сторив тоа. Реков: „Во Европа“, на што повторно ме праша: „Но, каде?“ Јас одговорив: „Во болница“. Потоа го сврте екранот кон мене и го покажа недопреното овошје. Скокнав од масата, солзите ми течеа од страв и среќа, а најмногу од неверување поради сè што претходеше. Сфатив дека сум имала бременост со близнаци и дека другиот фетус ја преживеал киретажата. За жал, го изгубив моето дете во четвртиот месец во Белград, во страшна болка и мака – рече водителот и додаде:

„Физички, тоа беше најболното искуство во мојот живот. Тоа патување од куќата на Бежаниска коса до „Градската болница“ во Звездара траеше повеќе од кое било друго. Мислев дека ќе умрам. Го изгубив последното бебе во шестиот месец од бременоста. Тогаш јас навистина се породив, иако лекарот ми рече веднаш по породувањето: „Не се надевај“. Детето не преживеа, немаше доволно развиени бели дробови. Најлошото беше кога ме донесоа да го потпишам уверението за смрт. Тоа беше сурово.

“Тоа беше вистинска прошетка низ маки. Но, факт е дека жената е плетена да биде силна, да раѓа и да губи. Јас изградив таква филозофија во себе и се водев од неа“, заклучи Сузана.

Преземено од: https://www.telegraf.rs/