Редовни парламентарни избори ќе се одржат во Република Бугарија на 4 април 2021 година, на кои ќе бидат избрани 240 пратеници на Националното собрание на Бугарија според пропорционалниот систем на затворени листи. Вкупниот број на изборни единици е 31, од кои, во зависност од големината на изборната единица, се избираат четири до 16 пратеници. Изборниот праг е 4%. Во 2016 година, Парламентот на Бугарија донесе закон за задолжително учество на избори, со цел да се зголеми легитимноста на пратениците во земјата. Казната предвидена за гласачите кои не ја почитуваат обврската за глас треба да се отстрани од избирачкиот список. Сепак, избришаните гласачи имаат можност да се пререгистрираат. Ова не ги реши проблемите. Ова е недемократски закон – правото на глас значи дека секој гласач одлучува дали ќе учествува или не на изборите – тој не смее да биде принуден или казнет ако не гласа, што веќе укажува на незнаење / непризнавање на демократијата и анти -демократски дух на режимот во Софија. Бугарија има голема дијаспора, која традиционално не оди на избори, а поради пандемијата Ковид-19, изборите ќе бидат тешки за гласачите што живеат во Бугарија, пишува во анализата пред одржувањето на изборите во Бугарија, Меѓународниот институт за блискоисточни и балкански студии (ИФИМЕС).
Бугарите се обидуваат да се претстават себеси како супериорни во однос на другите, односно како „повисока и повредна супернација“, особено во однос на Македонците. Во ерата на глобализацијата, сличноста и блискоста меѓу народите ќе се зголемуваат сè повеќе, идентитетите ќе се преплетуваат, а тоа е процес што е неизбежен. Сепак, Македонците имаат висока национална свест и приврзаност кон Македонската православна црква (МПЦ-ОА), затоа негирањето на идентитетот и јазикот е бесмислено, а бугарските пасоши беа земени со сила на околности поради можностите за вработување во рамките на земјите-членки на ЕУ. Повеќето Македонци би се откажале од бугарските пасоши доколку Северна Македонија влезе во ЕУ. Земањето бугарски пасоши не е идентификација со Бугарите, туку едноставно егзистенцијално прашање (борба за буквален опстанок), а бугарските власти веќе доживеаја фијаско, бидејќи занемарлив број Македонци со бугарски пасоши ќе учествуваат на претстојните избори во Бугарија – под статистичката грешка.
Аналитичарите велат дека политичката реторика на вицепремиерот и министер за надворешни работи Екатерина Захариева (ГЕРБ) и контроверзниот лидер на ВМРО-БНД и министер за одбрана Красимир Каракачанов, насочена кон негирање на идентитетот и јазикот на Македонците, потсетува на реториката на италијанските фашисти против Словенците, кои негираше идентитет и јазик во почетокот на 20 век. Патриотизмот во Бугарија е тесно поврзан со кризата со идентитетот.
Борисов е премиер 10 години, а Бугарија доживеа пад на почитувањето на индексот на либералната демократија. Бугарија стана членка на ЕУ во 2007 година, но сè уште не ги прифати вистинските европски вредности, вклучително и либералните демократски стандарди. Борисов веќе една година не е во бугарскиот парламент. Воспоставена е диктатура „тивко мнозинство“. Новинарите станаа непријатели, а режимот на Борис користи монолог – еднонасочна комуникација. Повеќето медиуми во изборната кампања се во служба на владејачката структура. Земањето пари од средства не треба да биде целта на членството во ЕУ, но треба да биде средство за земјите што побрзо и полесно да се прилагодат на политичките, економските, социјалните стандарди што постојат во ЕУ и на тој начин да учествуваат подеднакво во сите активности во рамките на ЕУ. Интеграција во ЕУ, свесност дека тие припаѓаат како земја на една голема заедница, дека секој бугарски граѓанин е истовремено граѓанин на ЕУ, голем политички и економски простор од 450 милиони жители, најголемиот простор во светот со кој управуваат либерално-демократски стандарди – не постојат повеќето бугарски граѓани. Недостатокот на чувство дека се Европејци, дека имаат заеднички идентитет и дека ги промовираат заедничките европски цели на единство и солидарност е голем проблем со кој се соочува Бугарија. За жал, само неколкумина во Бугарија го имаат тоа чувство. Бугарија, која со години беше под лупа на Брисел, веќе не беше принудена и условена да ги почитува либерално-демократските стандарди како што се бара во процесите на пристапување во ЕУ. Слична работа се случи во некои други земји-членки кои претходно влегоа во ЕУ.
Емоциите кон Русија се длабоко вкоренети во бугарското општество. Историските и културните врски со Русија и наклонетоста кон таа земја се судираат со стравот, кој се шири во медиумите, дека Бугарија лесно може да биде вовлечена во воени судири на Црното Море. Рускиот претседател Владимир Путин изјави дека Русија и Бугарија отсекогаш биле блиски во историјата и дека Русија ќе ги развива врските со Бугарија на сите патеки.
Стејт департментот на САД во својот последен извештај „Извештаи за земјите во 2020 година за практики на човекови права: Бугарија“ [2] од 30 март 2021 година е критичен кон Бугарија. Во делот за слободата на здружување во извештајот се вели: „Властите продолжија да ја одбиваат регистрацијата на етнички македонски активистички групи како што се Обединетата македонска организација – Илинден, Здружението на угнетените Македонци, жртвите на комунистичкиот терор и Македонскиот клуб на етничка толеранција во Бугарија, пресуда минатиот месец.Мај и повеќе од 10 претходни пресуди на Европскиот суд за човекови права дека тие ја нарушиле слободата на здружување на групи. Комитетот за спречување на тортура на Советот на Европа на 1 октомври, изрази во својата привремена резолуција „длабока загриженост“ за „формалната примена на законските услови“ од страна на властите, кои упорно одбиваат да ја регистрираат Обединетата македонска организација – Илинден и слични здруженија од 2006 година. Главниот обвинител постапи по жалбата на лидерите на Македонската внатрешна револуционерна организација (ВМРО) и министерот за одбрана Красимир Каракачанов против обидите на две здруженија, Граѓанското здружение за заштита на основните човекови права и античките Македонци , да се создаде македонско малцинство. Главниот обвинител побара од судот да ги распушти здруженијата, обвинувајќи ги за политичка програма што го загрозува единството и безбедноста на нацијата “.
Подолгата анализа може да се прочита на линкот.
IFIMES