На адресата на загребскиот „Јутарњи лист“ пристигнало писмо од лекарка KБ Дубравa која тврди како во респираторниот центар на болницата немаат ниту лекови, ниту храна за болните.
Писмото е испратено и до Министерството за здравство, а министерот Вили Берош изјавил дека во КБ Дубравa ќе испрати здравствена инспекција за да се утврдат неправилностите и да се реши проблемот со оглед на фактот дека наскоро цела установа би можела да стане Ковид болница со 640 кревети.
„Во изминатите пет работни денови во мојата смена во траење од 8 до 16 часот вкупно преземав помеѓу 30 до 40 болни, од нив лично отпуштив 10. Не ги пријавувам починатите во текот на мојата служба. Без оглед на мојот личен труд кој го вложувам за згрижување на болните, сметам дека истите не се адекватно згрижени и на истите не им е дадена потребната нега која не е последица на мојот личен ангажман и труд“, напишала на почетокот на писмото загрижената докторка од Загреб.
Таа тврди дека во текот на нејзината служба се појавиле проблеми поради кои неколку пати апелирале до оние кои во тој момент биле задолжени за решавање на истите.Ж
Неколку пати ги повикував луѓето од кујната.
„Сепак, бидејќи скоро никој од проблемите што ги адресирав не се решени, можам само да заклучам дека ниту една личност не е одговорна за ова прашање и дека јас сум лично одговорна за сите последици и не се сметам себеси за виновна“,пишува во писмото докторката.
Според неа, пациентите во респираторниот центар на болницата Дубрава не добиваат оброк секој ден.
„На количката нема плоча од кујната со име на некои пациенти од непозната причина. Во неколку наврати се јавив во нашата кујна и апелирав на проблемот на кој одговорот беше дека ќе дојде оброкот. Бидејќи морав да ги напуштам просториите на Респираторниот центар поради „потрошувачката“ на опрема, ги повикав медицинските сестри кои останаа на Одделот, но тие не знаат дали пациентот добил или не добил ручек. Јас лично не ги познавам сестрите и медицинските техничари со кои сум на смена ниту имаат соодветно претставување и признавање на персоналот, ниту можат да бараат луѓе во болницата за да ми потврдат дали пациентите јаделе. Следниот ден, за време на посетите, пациентите потврдуваат дека не добиле оброк, а истото го наведуваат и други пациенти во собите“, наведува докторката во писмото.
Таа исто така го опишува случајот на пациент кој, како што тврди, бил психооргански изменет на 82-годишна возраст, откако не добил ручек, станал и шетал по одделот сам. Тој тврди дека медицински техничар го спасил од паѓање.
„На пациентот му беше измерен ГУК 3.8. Верувам дека не сум одговорена за потенцијалното загрозување на пациентите и лошиот исход на третманот предизвикан од несоодветна исхрана на пациентите, на што не можам да влијаам, ниту пак чувствувам дека моите индивидуални апели до надлежните служби го решаваат овој проблем на дневна основа“ пишува таа во писмото.
Понатаму, таа наведува дека нема соодветна количина на лекови во РК.
„Ќе ги посочам инхибиторите на протонска пумпа како профилакса на администрирани кортикостероиди. Нема соодветни аналгетици, па затоа на пациенти со метастатски карцином на коски им е препиша Лупоцет во доза од 500 мг за болка, што во тоа време беше единствениот достапен аналгетик за кој мислам дека не е адекватен и не може да запре таква болка“,вели таа.
Таа исто така тврди дека е изложена на напади од пациенти и семејства секој ден поради недостаток на терапија, но посочува дека нема одговор кој е одговорен за враќање на лекови донесени од дома на пациенти, бидејќи матичните лекари не се обврзани да препишуваат лекови додека се во болница.
Исто така, се вели дека нема одговорно лице за пациентите на кои семејството не им носи лични предмети.
„84-годишната пациентка била донесена од дом за стари лица во пижами, кои и биле отстранети на пациентката по неколку дена затоа што била валкана и пациентката поминала 72 часа гола во соба со уште 3 други пациенти и 3 пациенти изложени на постојани погледи. Креветот на споменатиот пациент се наоѓа веднаш до вратата од просторијата и во текот на 2 дена се изведуваше изградба на нови врати во зградата Б веднаш до таа врата, а пациентот постојано беше изложен на надворешната температура. Над 20 телефонски повици направив и порачав на пациентката да и се донира маица и ќебе, но пациентот ги доби 4-от ден од хоспитализација. Како и во горенаведените случаи, верувам дека последиците од истите не се моја законска медицинска одговорност “, вели докторката во писмото.
Преземено од: https://www.blic.rs/