Теоретските физичари специјализирани за комплексни системи заклучија дека човечкото уништување на шумите може да предизвика „незапирлив колапс“ на човечката цивилизација во следните неколку децении. Ако луѓето продолжат со вакви активности, Земјата веќе нема да може да издржи растечко население и со оваа брзина шумите би можеле да исчезнат целосно за 100 до 200 години.
Д-р Герерардо Акино од Институтот Алан Туринг во Лондон и професорот Мауро Болоња од универзитетот „Тарапака“ во Чиле истакнаа во нивното истражување дека ќе чувствуваме сериозни последици дури и пред да го пресечеме последното дрво, а измените вклучуваат загрозен опстанок на многу видови, вклучително и нашиот.
Точка без враќање
Пред развојот на човечката цивилизација, Земјата беше опфатена со 60 милиони квадратни километри шума, додека новите податоци покажуваат дека остануваат нешто помалку од 40 милиони. Со други зборови, остануваат неколку децении пред да ја преминеме точката од која нема враќање. Истражувањата на физичарите покажаа дека шансите да се избегне катастрофален исход се исклучително мали, а во најдобар случај имаме помалку од 10 проценти шанса да избегнеме катастрофа.
Авторите понудиле и утописко решение во форма на Дасонова сфера, хипотетичка мегаструктура (на пример, составот на сателит) околу Сонцето што апсорбира голем дел од сончевата енергија и ја испраќа назад кон Земјата. Се разбира, оваа сфера не треба да се презема буквално затоа што има и други начини за производство на иста количина на енергија. На пример, нуклеарната фузија.
Пораката е всушност дека катастрофата е неизбежна ако не го промениме неодржливиот начин на функционирање, а единствениот излез лежи во невиден технолошки развој. Она што е важно е дека не смееме да заборавиме дека ова е истражување од теоретски физичари кои пристапуваат кон проблемот на ниво на теорија, а делови од истражувањето се шпекулативни. Високиот технолошки развој носи со себе решенија што би ја избегнале или спречиле еколошката катастрофа. Во моментов не сме на тоа ниво, но прашање е дали ќе го достигнеме навреме. Ова истражување покажува дека, поточно, нема да имаме помалку од 10 проценти шанса тоа да се случи.
Не е сè така црно
Овој и сличен модел започнува од претпоставката дека ние ќе продолжиме на овој пат, но според годинашниот извештај на ООН, глобалното уништување на шумите опаѓа во последните неколку децении.
Поточно, во периодот од 90-тите до денес, годишната загуба на шумите опадна од 7,8 милиони на 4,7 милиони хектари. Една од причините е природното и планираното пошумување, пренесува Индекс. Ова не значи дека можеме да се опуштиме затоа што изгубивме неверојатни 178 милиони хектари шума во истиот период и постои опасност ова намалување да забави или дури и да се врати на негативен тренд.
Друга позитивна работа е дека популацијата не расте како што очекуваат песимистите, но се очекува значително намалување во средината на векот. И додека сето ова е прилично бавен процес, многу може да се направи со промена на пристапот или радикална цивилизациска трансформација. Префрлајќи го фокусот од исклучително индивидуални на заеднички интереси. Никој не вели дека ќе биде лесно, но на крајот на денот, сè секогаш зависи од нас.
Извор и фото: b92.net/depositphotos