Губењето мирис и вкус се симптоми на новиот вирус на корона што влијае на зголемен број на заразени лица.
„Она што најмногу ми недостасува е мирисот на мојот син кога го бакнувам, мирисот на телото на мојата сопруга“, рече Жан Мајкл – Мејлард, кој страда од аносмија, симптом кој погодува се поголем број на луѓе заразени со вирусот на корона.
Аносмија е губење на мирис и се нарекува невидлив хендикеп со кој психички е тешко да се живее и за кое нема лек. И, не само што е зголемен број на луѓе заразени со корона вирус кои се борат со аносмија, туку некои се соочуваат со долгорочно губење на мирисот, пренесува „Хина“.
„Аносмија ви ги одзема сите мириси во вашиот живот, тоа е вистинска тортура“, рече Мејлард, кој е претседател на француската група која обезбедува поддршка на болните преку Здружението „Аносмија“.
Кога страдате од аносимија, тоа значи дека не можете да мирисате свежо утринско кафе, свежо исечена трева или мирис на сапун на кожата, додаде Мејлард.
„Станувате свесни за важноста на мирисот откако ќе го изгубите“, рече тој.
Она што е многу важно, луѓето кои страдаат од недостаток на чувство за мирис, не можат да реагираат на опасност затоа што не мирисаат чад, протекување на гасови или неизмиени канти за ѓубре.
Аносимија исто така влијае на доживување на храната: Корона е на списокот на причините „И консумирањето храна е сосема поинакво искуство затоа што не можеме да мирисаме што сакаме да јадеме најмногу“, рече Алејн Кор, оториноларинголог во болницата Ротшилд во Париз, додавајќи дека носните полипи, хроничниот ринитис, дијабетис, Алцхајмерова болест или Паркинсоновата болест се само некои од причините за аномија, а сега и Ковид се наоѓа на тој список.
„Кога луѓето трајно го губат чувството за мирис, тие забележуваат промени во нивниот квалитет на живот и тие развиваат ниво на депресија што не смее да се игнорира“, додаде Кор.
Доколку оваа состојба потрае, треба да се побара стручна помош.
“Да се лиши од чувството за мирис за еден месец не е поголем проблем. Но, по два месеци, станува проблем а по шест месеци, поединецот е целосно сам во стапицата”, рече Мејлард.
Не постои специфична терапија за лекување на аносмија. Како што рече Кор, треба да се пронајде нејзината причина, а „проблемот со аносмија поврзана со коронавирус е дека лечењето на вирусна инфекција обично нема никаков ефект врз враќањето на чувството за мирис“.
„Првите податоци покажуваат дека околу 80 проценти од пациентите со Ковид-19 се опоравуваат за помалку од еден месец, а често и побрзо – за осум до 10 дена“, посочи тој, додавајќи дека на останатите оваа болест може да ги уништи назалните рецептори кои го детекстираат мирисот. Сепак, добра вест е дека овие рецептори можат да се регенерираат.
Две болници во Париз, „Ротшилд“ и „Ларибосиере“, направиле студија „КовидОРЛ“ за аносимија и тестирале различни начини на испирање на носната шуплина. Лечењето базирано на кортизон се покажало како ефикасно, забележа Кор.
Кор препорача да изберете пет мириси на храна или зачини, како цимет и мајчина душица. Треба да ги вдишувате овие мириси и во исто време да набљудувате зачини или храна двапати на ден по пет до 10 минути.
„Од март добивме стотици повици и мејлови од луѓе заразени со Корона, кои побарале помош затоа што го изгубиле чувството за мирис“, рече Гарден.
Оваа програм минатата зима го посетуваше Мејлард минатата зима, па успеа дазапамти четири мириси, а денес се сеќава на 10 од нив, а меѓу нив е и мирисот на риба, цигари и есенцијално масло од роза.
„Дури успеав да најдам парфем што можам да го мирисам“, рече тој.
Извор и фото: kurir.rs